Dlaczego trzeba być rozważnym, opowiada Kendra Harrison

2020 miał być rokiem, w którym Kendra “Keni” Harrison pokaże światu, na co naprawdę ją stać. Chociaż nie wystąpiła na Letnich Igrzyskach Olimpijskich w Rio w 2016, to dwa tygodnie po zakończeniu igrzysk pobiła rekord świata. A w tym roku bieg na 100 metrów przez płotki na olimpiadzie w Tokio miał należeć do niej.

Tytuł olimpijski musi jeszcze trochę poczekać... Kendra jednak nie poddaje się i nie rezygnuje ze swoich planów. Jest optymistką i wierzy, że właściwe wykorzystanie tego trudnego czasu zaowocuje w przyszłości.

Tak bardzo czekałam na ten start... Nie mogłam uwierzyć, że to dzieje się naprawdę...

Reprezentować kraj na olimpiadzie – ta myśl była dla mnie wszystkim. Byłam gotowa, bardziej dojrzała. I miałam ogromne wsparcie ze strony moich fanów. Kiedy dowiedziałam się, że igrzyska olimpijskie zostaną przesunięte na inny termin, była zła, bardzo zła. Czułam, że w tym roku mogłabym osiągnąć wszystko to, co sobie zaplanowałam. Ale zrozumiałam, że pandemia to poważna rzecz, a nasze zdrowie jest najważniejsze. Że ten okres jest trudny dla każdego.

Jestem osobą bardzo zorganizowaną, dlatego na początku ta niepewność, co teraz będzie, nie ułatwiała mi koncentracji. Po jakimś czasie dotarło do mnie, że przecież takie rzeczy się zdarzają. I zrozumiałam, że trzeba myśleć pozytywnie, mieć nadzieję na to, że będzie lepiej, i jak najlepiej wykorzystać ten czas w towarzystwie osób, które myślą podobnie jak ty.

Powrót po porażce...

Nie zakwalifikowałam się do narodowej reprezentacji na igrzyska w 2016 roku – to był jeden z najtrudniejszych momentów w mojej sportowej karierze. Byłam podłamana. Zawiodłam siebie, mój team trenerski, mój kraj.

Myślałam o rzeczach, o których zazwyczaj nie myślę. Starałam się jednak być bardziej otwarta. Dlatego tak ważne jest mieć przy sobie rodzinę, trenera, przyjaciół i tych wszystkich, którzy cię wspierają.

To bardzo ważne, by mieć przy sobie ludzi, którzy są gotowi przejść z tobą przez wszystkie twoje sukcesy i porażki. Którzy pomogą ci odbudować wiarę w siebie.

Najcenniejszą radę dał mi kiedyś mój trener: „Wyłącz myślenie, nie zastanawiaj się.” A to oznacza, że podczas treningu trzeba się koncentrować na ciężkiej pracy, a kiedy ponownie stanie się w blokach startowych, to twój organizm sam będzie wiedział, co robić.

Postępowanie według utartych schematów jest bardzo ważne, ale trzeba też umieć być elastycznym...

Wychowałam się w wojskowej rodzinie, gdzie pewnego rodzaju rygor był na porządku dziennym. Ale rodzice pozwalali mi mieć też czas dla samej siebie; pisałam pamiętnik, był czas na leniuchowanie czy wyjścia do kina lub teatru.

Bardzo ważną rzeczą, szczególnie w czasach kryzysu, jest znalezienie sobie różnych małych przyjemności. Tego, co pozwoli ci być lepszym sportowcem i lepszym człowiekiem.

Bliskość przyjaciół i mojej treningowej partnerki Jenny Prandini pozwala mi zachować dobre samopoczucie psychiczne. Jeśli chodzi o kondycję fizyczną, robię to, co każe mi mój trener. Ale staram się być bardziej elastyczna, znajduję czas na robienie różnych rzeczy w domu, na odprężenie się. Trzeba postępować zgodnie z planem, ale też trzeba umieć dostosowywać się do sytuacji. Przecież wiemy, jaki sobie postawiliśmy cel.

Myśl pozytywnie, przyszłość jest jasna...

Mam pozytywne nastawienie dzięki mojej wierze i tym, którzy mnie wspierają. Moja rodzina i przyjaciele, a wśród nich mój trener, dodają mi pewności siebie. Wiedzą, co powiedzieć, by dodać mi otuchy, zainspirować, pozytywnie nastawić.

Otaczaj się ludźmi, którzy myślą pozytywnie. Jeśli się jest silnym psychicznie, nie słucha się narzekań innych, tylko wyznacza sobie cele i się je realizuje.

Kiedy zdarza się taki czas jak teraz, postaraj się wykorzystać go. Staraj się być lepszym człowiekiem dla siebie i dla innych, ucz się, odpoczywaj, nie rezygnuj z treningów. A kiedy wszystko wróci do normalności, to będziesz na to gotowy.